Home Category Blog
Example of Category Blog layout (FAQs/General category)
Jak zapobiegać płaskostopiu Drukuj

Jak zapobiegać płaskostopiu. Praktyczne rady dla rodziców.

Prawidłowe podparcie stóp, jest ważne w każdym okresie życia, najbardziej jednak w pierwszych latach rozwoju dziecka. Zadbanie o to zapobiega pojawieniu się problemów zdrowotnych w przyszłości.
Podczas stania i chodzenia prawidłowo zbudowana stopa nie przylega w całości do podłoża. Jej wewnętrzna krawędź tworzy rodzaj sklepienia. Prawidłowe wysklepienie stopy jest możliwe dzięki pracy mięśni i więzadeł. Jeżeli są one niewydolne, sklepienie obniża się i stopa staje się płaska. Płaskostopie u dzieci do 4 roku życia traktowane jest jako fizjologiczne, zatem rodzice w tym okresie nie powinni się niepokoić. Płaskostopie występujące u dzieci powyżej 5 roku wymaga korekcji. Zaniedbane płaskostopie w okresie intensywnego wzrostu dziecka około 12-13 roku, może przynieść nieodwracalne skutki. Osoby dotknięte tą wadą narzekają na dotkliwe bóle nóg, opuchnięte kostki, ciężki kołyszący chód, stopy szybko się męczą, ich sprawność jest obniżona. Osoby te stawiają stopy lekko na zewnątrz. Stopa płaska powoduje nadwyrężenie mięśni i więzadeł łączących kości, które naciskają na stawy. W efekcie może dojść do zmian zwyrodnieniowych stawów, bolesnych zniekształceń i odcisków. Ze względu na częstość występowania, płaskostopie można traktować jako prawdziwą plagę.

Już od wczesnego dzieciństwa można wiele zrobić, aby stopy naszych dzieci rozwijały się prawidłowo.

Oto kilka praktycznych rad dla rodziców:

  • Nie krępujemy niemowlęcia ciasnymi śpiochami, rajstopami ? zapewniamy mu swobodę ruchów.
  • Już małe dziecko pobudzamy do ćwiczeń, łaskocząc je w podeszwy stóp ? odruchowo przykurczy wtedy paluszki.
  • Stawiamy dłoń pod stópki dziecka ? stawiając opór ich naciskowi.
  • Nie przyspieszamy nauki chodzenia wkładając dziecko do chodzika, skraca się wówczas okres raczkowania. Maluch sam stanie na nogi, kiedy jego układ kostny będzie do tego gotowy.
  • Nie pozwalamy dziecku siadać na podłodze z nogami podwiniętymi pod pupę. Pozycja taka sprzyja wykoślawieniu kolan.
  • Zachęcamy dziecko w lecie do zabawy na bosaka na trawie, kamykach, piasku. To nie tylko świetna zabawa, ale również gimnastyka wzmacniająca mięśnie stóp.
  • Nie pozwalamy dziecku, aby skakało w ?gumę? i przez skakankę na asfalcie, zeskakiwało z trzepaka na betonowe podłoże.
  • Zapobiegajmy otyłości u dzieci. Im większy ciężar, tym większą pracę muszą wykonać mięśnie stóp.
  • Nie narażamy dziecka na długie stanie w bezruchu, zwłaszcza w rozkroku, to pozycja pogłębiająca koślawość kolan i płaskostopie, bowiem w pozycji tej sklepienia stóp są bardzo obciążone, a to sprzyja powstawaniu wady.
  • Dzieciom, które umieją jeździć na rowerze, można ustawić siodełko odrobinę za wysoko. Konieczność sięgania do pedałów czubkami palców zmusza mięśnie stóp do treningu.
  • Zapewnijmy dziecku odpowiednie obuwie.
  • cholewka powinna sięgać ponad kostkę,
  • noski butów powinny być szerokie, obcas stabilny, sztywny napiętek, sznurowane, z miękkiej skóry (lub tworzyw naturalnych),
  • podeszwa grubsza i uginająca się, która amortyzuje wstrząsy podczas chodzenia, lekko wyprofilowane.
  • Niewłaściwe obuwie noszone przez malucha może być w przyszłości przyczyną deformacji stóp.
  • Buty powinny być nowe, a nie po innym dziecku.

U dzieci z wadami stóp ? głównie przy stopach płaskich i płasko ? koślawych obserwuje się wykoślawione zapiętki i obcasy, silniej zdarte po wewnętrznej stronie buta.

Wkładki ortopedyczne, nie powinny być kupowane na własną rękę, bez konsultacji ortopedycznej. Noszenie wkładek niewątpliwie pomaga w leczeniu płaskostopia, lecz NIE ZASTĘPUJE ĆWICZEŃ. U dzieci, które noszą wkładki, lecz nie ćwiczą regularnie, dochodzi do rozleniwienia mięśni i zahamowania ich rozwoju.

Najskuteczniejszą metodą leczenia płaskostopia są ćwiczenia wysklepiające stopę. Oto kilka przykładowych ćwiczeń możliwych i łatwych do wykonania w warunkach domowych:

  • Pozycja wyjściowa siedząca - przed dzieckiem garść kasztanów, kangurki (piłeczki), guziki lub inne drobne przybory. Palcami prawej i lewej stopy układamy: dziewczynki - kwiatka, chłopcy - samochód.
  • Pozycja wyjściowa - postawa stojąca - ruchami gąsienicy (pełzając) przemieszczamy się do przodu.
  • Pozycja wyjściowa ? postawa stojąca - rolowanie kocyka lub ręcznika palcami stóp.
  • Marsz w wysokim wspięciu na palcach.
  • Pozycja wyjściowa siedząca, stopy trzymają stroną podeszwy piłkę ? podrzucanie piłki stopami do rąk.
  • Siad na krzesełku ? przed dzieckiem na podłodze kartka z bloku, między 1 i 2 palcem stopy ołówek (trzymany dość mocno) ? rysowanie prawą nogą imienia, lewą nazwiska.
  • Siad na krzesełku, zakładanie skarpetki palcami prawej stopy na lewą nogę i odwrotnie (skarpetka musi być dość luźna).
  • Zabawa w ?dźwig? - stajemy na jednej nodze, palcami drugiej nogi podnosimy woreczek (towar ) w górę przekładając go na inne miejsce (statek ).
  • Leżenie tyłem (na plecach) - w palcach stóp woreczki ? wykonujemy rowerek, starając się nie wypuścić woreczków. ?Jedziemy na wycieczkę w góry?.
  • Postawa stojąca na gazecie ?stojąc na prawej stopie zapobiegamy przesuwaniu się gazety, lewa stopa ruchem chwytnym rozrywa gazetę na drobne kawałeczki.

Co możemy zrobić?

  • Oglądamy buty dziecka ? wykoślawione zapiętki, silniej zdarte po wewnętrznej stronie buta, świadczą o płaskostopiu i koślawości pięt.
  • Obserwujemy odciski jego bosych mokrych stóp na gładkim twardym podłożu ? jeżeli odbiła się cała stopa lub prawie cała, to świadczy, że maluch ma płaskostopie.
  • Obserwujemy, czy występuje u dziecka niechęć do spacerów, szybkie męczenie się, bóle stóp, łydek, potykanie się na prostym podłożu ? to również wczesne symptomy płaskostopia.
 
"Czerwone sygnały" - czyli jak rozpoznawać czy dziecko - młody człowiek ma kontakt z narkotykami Drukuj

Odpowiedź na to trudne pytanie powinnI znać nie tylko wychowawcy, nauczyciele, ale przede wszystkim rodzice dorastających dzieci. Nasz brak rzetelnej wiedzy nie powinien być dostatecznym usprawiedliwieniem i zrzuceniem odpowiedzialności na inne osoby.

Aby skutecznie działać i interweniować, powinniśmy być wyposażeni w niezbędne podstawy dotyczące przyczyn i skutków sięgania po narkotyki. Istnieje wiele prac naukowych, informatorów oraz broszur dotyczących problematyki narkomanii i uzależnień. To opracowanie ma na celu dostarczenie Państwu tylko niezbędnych informacji, ułatwiających odpowiedź na postawione w tytule pytanie. Jest wstępem i zachętą do lektury materiałów opracowanych przez profesjonalistów, którzy na co dzień pracują z osobami uzależnionymi od narkotyków. Dotyczy trzech zagadnień związanych z tematem:

  • przyczyn, dla których dzieci i młodzież sięgają po narkotyki,
  • sygnałów świadczących o kontakcie z narkotykiem,
  • sposobów zapobiegania.

Z analizy dostępnych materiałów możemy wywnioskować, że istnieje wiele powodów, dla których dzieci i młodzież sięgają po środki uzależniające. Jednym z podstawowych, a zarazem najczęściej spotykanym powodem jest chęć poznania, na czym polega stan odurzenia. Wówczas po narkotyk, alkohol lub papieros sięgają w celu odurzania się i doznania przyjemnych wrażeń. Kolejnym powodem jest ciekawość i nuda. Dzieci i młodzież chcą poznać to, co zakazane, o czym się mówi w mediach, że szkodzi. Poszukują nowych podniet, przygód i doświadczeń. Tak wypełniają swój wolny czas, często samotnie spędzany w domu. Nuda też może stać się ważnym powodem, żeby "brać" i czymś się zająć.

Sama chęć zorganizowania i spróbowania zakazanego środka jest przygodą wartą zaryzykowania. Jednak najczęściej spotykanym i wskazywanym przez specjalistów powodem jest wpływ grupy rówieśniczej. Młody człowiek, z natury towarzyski, nie chce być sam poza grupą, więc robi to, co jej członkowie i przejmuje ich styl bycia. Wówczas nie wchodzi w grę przeciwstawienie się takiemu modelowi, który dla niego jest równoznaczny z brakiem akceptacji i odrzuceniem. Dla niego taka sytuacja jest zbyt trudna lub wręcz niemożliwa do przyjęcia.

Ucieczka od problemów wewnętrznych i zewnętrznych może być także dostatecznym powodem i motorem do sięgnięcia po coś, co zdaniem innych jest "lekarstwem na smutki i żale". Rzeczywistość pokazuje, że narkotyk nie rozwiązuje problemów, ale sprawia, iż wydają się odległe i mało ważne.

Niewielu z nas zdaje sobie sprawę z faktu, że sami jesteśmy przykładem negatywnych zachowań i zwyczajów tak chętnie naśladowanych przez dzieci i młodzież. Jeżeli sami sięgamy po alkohol, papierosy lub inne środki odurzające, to istnieje duże prawdopodobieństwo, że nasze dziecko też ich przynajmniej spróbuje.

Na uwagę zasługują również "znaki" będące sygnałem do wszczęcia alarmu i podjęcia odpowiednich kroków. Istnieje kilka tzw. czerwonych sygnałów, które pozwalają nam na zorientowanie się czy dziecko ma kontakt z narkotykiem. Specjaliści dzielą je na kilka grup :

  • zmiany w wyglądzie fizycznym,
  • zmiany osobowości,
  • zmiany w nawykach i aktywności,
  • oprzyrządowanie oraz kolizje z prawem.

Co robić, aby dziecko nie sięgnęło po narkotyk i jak reagować, gdy zorientowaliśmy się, że nasze dziecko jest narkomanem?

POWINNIŚMY :

  • Dążyć do tego, aby stworzyć dziecku dom, w którym czuje się bezpiecznie.
  • Posiąść wiedzę na temat narkotyków.
  • Negować używanie narkotyków.
  • Być wzorem do naśladowania.
  • Zachęcać dziecko do szczerych rozmów na wszystkie tematy.
  • Ustalić zasady obowiązujące i przestrzegane przez domowników.
  • Mobilizować dziecko do rozwijania swoich zainteresowań.
  • Znać kolegów i koleżanki, z którymi spędza czas wolny od zajęć lekcyjnych.
  • Mieć czas na wysłuchanie własnego dziecka.
  • Wzbudzać w dziecku poczucie własnej wartości.
  • Podjąć natychmiastową reakcję w przypadku zauważenia sygnałów świadczących o tym, że dziecko sięga po narkotyk.
  • Ustalić tok postępowania podczas interwencji.
  • Zebrać jak najwięcej informacji o przyczynach takiego zachowania.
  • Zastosować środki przymusu i wzmożonej kontroli.
  • Zgłosić się do pedagoga lub psychologa szkolnego, najbliższej poradni lub ośrodka zajmującego się uzależnieniami.

Symptomy

ZMIANY OSOBOWOŚCI:

  • Chwilowe zmiany nastroju, skryty, nadwrażliwy, wybuchowy, wrogo nastawiony do otoczenia, nie okazujący jak dotychczas uczuć bliskim osobom narastający konflikt z rodzicami, lekceważy, łamie podstawowe obowiązki i zasady, nie rozmawia z rodzicami, zrywa kontakty z dotychczasowymi kolegami - koleżankami, dobiera nowe często starsze towarzystwo, brak dążeń do zdobywania wiedzy oraz kontynuacji dotychczasowych zainteresowań, ma niską samoocenę, nie wierzy we własne siły, pojawiają się notoryczne kłamstwa, spóźnia się do szkoły, coraz później wraca do domu, odczuwa lęki.
  • ZMIANY W AKTYWNOŚCI I NAWYKACH przesiaduje godzinami w swoim pokoju, bez uprzedzenia nie wraca do domu na noc, znika na krótko z domu, zaniedbuje domowe obowiązki, ma bałagan w pokoju, odbiera dziwne telefony o różnych porach, ma wyraźny przypływ apetytu lub utraty łaknienia, śpi w dzień a zaczyna aktywne życie w nocy, znikają pewne wartościowe rzeczy z domu, stale coś chowa przed domownikami, używa przekleństw, niezrozumiałego języka, często wietrzy pokój, używa kadzideł i odświeżaczy powietrza, nie odrabia lekcji, wagaruje, narusza dyscyplinę szkolną, jest zawieszony w prawach ucznia, podczas przerw szuka ustronnych miejsc.

ZMIANY W WYGLĄDZIE FIZYCZNYM:

  • Spadek ciężaru ciała, przeziębienia, grypy, bóle żołądka, złe samopoczucie rano, zahamowanie wzrostu, potężny przyrost masy mięśniowej, bulimia, nieregularne miesiączkowanie, niespójna bełkotliwa mowa, potok słów, okresy niepamięci, gorsza pamięć, napuchnięte, czerwone oczy, rozszerzone lub zwężone źrenice, zapalenie spojówek, katary, krwawienia z nosa, oddech z zapachem alkoholu (marihuany), nikotyny, kaszel, ślady po wstrzyknięciach, noszenie długich rękawów nawet w gorące dni, swędzenie i pieczenie skóry, nadmierna potliwość, zawroty głowy, chwiejny chód, niechlujny wygląd.

PRZYRZĄDY:

  • fajki, dodatki do fajek, zamykane skrytki, bibułki do skrętów, okulary słoneczne, krople do oczu, leki przeciwbólowe.

KOLIZJE Z PRAWEM:

  • napaść, włamanie, kradzież, przemoc.
 
<< pierwsza < poprzednia 1 2 następna > ostatnia >>

Strona 2 z 2

Anna Maria Wesołowska

DSC_0385.JPG

Komunikaty

Rodzice pytają!

Zapraszamy Wszystkich Rodziców, którzy chcieliby podzielić się swoimi uwagami, spostrzeżeniami lub opiniami na temat relacji rodzic-szkoła-uczeń-nauczyciel do współpracy. Jesteśmy otwarci i chętnie odpowiemy na każde zapytanie, postaramy się rozwiązać nurtujące zagadnienia. Prosimy pisać na którykolwiek z podanych niżej adresów mailowych: sp1@krotoszyn.pl, g1@krotoszyn.pl z dopiskiem "Rodzice pytają". Mile widziany kontakt za pomocą poczty dziennika elektronicznego.

Z kalendarza ...


Dzisiaj jest: Środa
24 Października 2018
Europejski Dzień Otyłości
Imieniny obchodzą
Antoni, Boleczest, Filip, Hortensja,
Marcin, Rafał, Rafaela, Salomon

Do końca roku zostało 69 dni.
Zodiak: Skorpion

Sonda

Czy Państwa zdaniem dziecko czuje się w szkole bezpiecznie?