"Historia z dna jeziora" Drukuj

Dnia 21 maja br. grupa uczniów z naszej szkoły po raz kolejny wybrała się do Poznania na Kolorowy Uniwersytet, tym razem na Wydział Nauk Geograficznych i Geologicznych. Przed wykładem profesora UAM dr hab. Mirosława Makohonienko  wystąpili studenci  kolorowego Uniwersytetu. Pierwszą wykładowczynią była gimnastyczka artystyczna Janna, która pokazała nam swoje umiejętności i pokaz z jednego konkursu, w którym brała udział. A to nie koniec w tematyce sportu. Następnymi wykładowczyniami były Patrycja i Agata. Opowiedziały one o swojej pasji jaką jest karate.

Profesor UAM dr hab. Mirosław Makohonienko opowiedział nam o „ Historii z dna jeziora ”, czyli jak tworzą się i zanikają jeziora. Jeziora są jak ludzie:

 

  • powstają,
  • żyją,
  • umierają.

Jeziora podlegają stałym zmianom w czasie. Powstają i mogą żyć długo, ale nie pozwala na to im osad, który osiada na jego dnie. Po kilkunastu latach możemy nie zauważyć, że na miejscu lasku lub łąki mogło być tu dawniej jezioro. Profesor Makohonienko zajmuje się właśnie badaniem pyłków roślin. Badając pyłki możemy się dowiedzieć  skąd one pochodzą, czy na tym miejscu było kiedyś jezioro lub poznać historie któregoś z miast.
Pan profesor jeździ na rożne kontynenty, aby badać te historie. Ostatnio był w Japonii na wykopaliskach i znalazł tam wiele ciekawych obiektów do badań. Najciekawsze
w ziarnkach pyłku (moim zdaniem) jest to, że każdy pyłek jest inny. Gdy zobaczymy pod mikroskopem pyłek Słonecznika i Kalii  zauważymy wielką różnicę. 
Dzięki badaniom profesora dowiedziałam się, że w Wielkopolsce przewarzającym dawniej gatunkiem drzewa był Grab. Teraz Grabu prawie nie widać, ponieważ dawni nasi przodkowie wycinali bardzo dużo tych drzew.
Pod koniec wykładu pan profesor powiedział nam o dawnej sztuce ścinania drzew bez wielkiego wysiłku, czyli wyżłobieniu pierścienia wokół kory drzewa. Dzięki temu zabiegowi do gałęzi nie docierają sole mineralne ani pożywienie, co powoduje, że po paru latach drzewo umiera samo.
Profesor Makohonienko opowiadał nam również o swoim nowym projekcie – czyli poznawanie i stworzenie nowej historii Gniezna  poprzez odczytywanie pyłków.

Maria Kaczmarek, klasa 5b