Rodzice zastanawiają się, kim będzie ich dziecko w przyszłości. Plany dotyczą lepszej kariery życiowej dziecka uzależnionej od edukacji. Każdy ma nadzieje, że jego dziecko będzie dobrym uczniem. Tymczasem może przyjść rozczarowanie. Rodzice nie zawsze wiedzą, jak mają ustosunkować się do niepowodzeń szkolnych dzieci, czy mogą ewentualnie pomagać w nauce i w jaki sposób. Gdzie szukać pomocy?
Najlepiej w takiej sytuacji zwrócić się o pomoc do wychowawcy klasy, nauczyciela przedmiotu, z którego nasze dziecko ma kłopoty czy też pedagoga szkolnego. Jeżeli nauczyciel stwierdzi, że twoje dziecko potrzebuje pomocy w nauce, porozmawiaj z nim, w jaki sposób to zorganizować. Być może konieczne będą dodatkowe lekcje, zajęcia wyrównawcze czy nawet korepetycje. Zanim podejmiesz poważną decyzję, zastanów się wspólnie z "szkołą", czy na pewno aż tak duża pomoc jest potrzebna twojemu dziecku.
Czy w czasach Twojego dzieciństwa rodzice posyłali swoje dzieci tak często na korepetycje, jak robią to teraz? Może wystarczy, że dziecko samo dłużej posiedzi nad książkami!? To rozwiązanie jest o tyle dobre, że zaprocentuje w przyszłości. Dziecko nauczy się, że jego oceny zależą od niego samego, a nie od korepetytora! Warto też, abyś Drogi Rodzicu pomógł dziecku i podpowiedział mu, jak mądrze się uczyć!

Co warunkuje powodzenie w nauce? Składa się na to wiele czynników:

• stan zdrowia i rozwój fizyczny dziecka,
• rozwój zainteresowań przedmiotami nauki i zajęciami pozaszkolnymi,
• atmosfera panująca w rodzinie,
• torganizacja codziennych zajęć, przygotowanie zadań domowych.

Ważnym elementem codziennego życia dziecka są zadania domowe. Warunki pracy domowej ucznia:

• stałe miejsce pracy,
• jeżeli jest kilkoro dzieci należy ustalić godziny pracy,
• nic należy odrywać dziecka od pracy nad lekcjami,
• dostosować wysokość biurka i krzesła do wzrostu dziecka,
• światło powinno padać z lewej strony lub z przodu,
• na biurku powinny znajdować się tylko potrzebne rzeczy.

Pokój, w którym dziecko odrabia lekcje, powinien być zawsze przewietrzony. Usuń z pola widzenia dziecka wszystko, co może je rozpraszać: zabawki, gry itp. Zadabaj o to, żeby w pokoju był wyłączony telewizor, komputer itp. Zadbaj, by w czasie odrabiania lekcji miało ciszę i nikt (zwłaszcza młodsze rodzeństwo) mu nie przeszkadzał. Naucz też dziecko porządku: odkładania na miejsce zabawek, zeszytów, książek oraz przyborów szkolnych.

Systematyczność i zorganizowanie pracy

Kiedy dziecko rozpoczyna naukę w szkole, myślimy przede wszystkim o tym, by odnosiło w niej sukcesy, czuło się dobrze, akceptowało nauczycieli i znalazło przyjaciół wśród rówieśników. Nie oczekujemy wówczas, by było samodzielne i odpowiedzialne za swoje szkolne obowiązki. W pierwszych tygodniach nauki pomagamy więc dziecku w domowych zadaniach, razem z nim odrabiamy lekcje, razem się uczymy. Wspólnie pakujemy do plecaka książki i zeszyty na następny dzień. Pilnujemy, przypominamy, sprawdzamy. Jest to bardzo ważne, jednak pamietajmy nie może to trwać cały okres edukacji naszego dziecka. Gdy jednak nasza pomoc trwa zbyt długo, stajemy się odpowiedzialni za wywiązywanie się dziecka ze szkolnych obowiązków, a ono czuje się z nich zwolnione, nie uczy się samodzielności. Na jego szkolny sukces bardziej zapracowujemy my, niż samo dziecko. Niesamodzielny uczeń oczekuje pomocy nie tylko od rodziców podczas odrabiania prac domowych, ale i od nauczycieli na lekcjach. Nie czuje się pewnie, gdy wzywany jest do tablicy i nie zgłasza się nawet wtedy, gdy zna odpowiedź na stawiane przez nauczyciela pytanie. Ten brak samodzielności utrudnia szkolną naukę, nie zachęca do koncentracji na zadaniach i nie pozwala uwierzyć we własne siły. Spróbujmy więc stopniowo ograniczać pomoc, nie wyręczajmy dziecka we wszystkich zadaniach ze szkołą związanych, nie wykonujmy prac domowych za niego i zachęcajmy do samodzielnej pracy. Pomoc nigdy nie powinna sprowadzać się do robienia za dziecko, ale z dzieckiem. Wyręczanie w szkolnych obowiązkach sprawi, że dziecko będzie myślało wyłącznie o tym, jak osiągnąć najwyższą ocenę najmniejszym wysiłkiem. Rozmawiajmy na temat szkolnych zadań i konieczności bycia aktywnym na lekcjach. Przekonujmy świeżo upieczonego ucznia, że przede wszystkim własną aktywnością zdobywa wiedzę.

Najlepsza forma nauki

Dziecko o wiele szybciej i lepiej pozna tajniki np. przyrody, gdy będzie mogło osobiście przeprowadzać doświadczenia. Dlatego warto każdego malca zapisać do koła naukowego lub na zajęcia do domu kultury. Niektóre prostsze eksperymenty możecie też przeprowadzić w domu. Poproś o pomoc nauczyciela!

Zadania domowe

Praca domowa ucznia jest bardzo ważnym elementem w procesie nauczania i wychowania. Ma na celu utrwalenie zdobytych na zajęciach wiadomości. Rodzic powinien zachęcać dziecko do nauki, porozmawiać na temat jego pracy w szkole, czego się nauczyło, co nowego poznało. Pierwszych sygnałów nieobowiązkowości nie należy lekceważyć, bowiem dziecko zacznie coraz bardziej i częściej zaniedbywać swoje obowiązki. Rodzic z dzieckiem powinni wspólnie zastanowić się nad problemem, starać się go rozwiązać. Jeżeli dziecku od najmłodszych lat wpoimy poczucie obowiązku, gdzie te nawyki są najtrwalsze, ten problem nieobowiązkowości nie będzie miał miejsca. Rodzic powinien przyzwyczajać dziecko do wykonania samodzielnej pracy w określonym czasie. Trzeba razem z dzieckiem ustalić godziny przeznaczone na naukę domową, a rodzic w tym czasie powinien czuwać nad prawidłowym przebiegiem pracy swego dziecka, dopilnować, aby odrobił zadaną pracę domową. Jeżeli na zajęciach nie zrozumiał danych treści, należy tak pokierować jego myśleniem, aby naprowadzić na prawidłową drogę, udzielić wskazówek. Nie należy podawać gotowych rozwiązań. Za wysiłek i trud całoroczny możemy dziecko nagrodzić niespodzianką. Nie "płaćmy" dzieciom za dobre stopnie. Nie będą odczuwały zadowolenia ze zdobytej wiedzy, a od razu wyczują interesowność. Aby dziecko chętnie pracowało w domu, rodzic musi stworzyć miłą atmosferę, bezpieczną, zainteresować się pracą dziecka, mieć czas na rozmowę, podzielenie się radościami, smutkami, zaakceptować dziecko i pomóc, kiedy tego wymaga - nie wyręczać. Jeżeli rodzic ma problemy ze sposobem pomocy dziecku w nauce, nauczyciel udzieli fachowej porady.

POWODZENIA !!!
Łukasz Paszek